مبارزه با ضررهای ماهواره

این استاد روانشناسی افزود: اساسا نمی شود گفت گرایش انسان به ماهواره چیز غلط، نادرست و زشتی است. ما نیازهای علمی، پژوهشی در باب مسائل مختلف اجتماعی اقتصادی و... داریم که با بهره گیری از علوم روز می توانیم آنها را بهتر و صحیح تر برطرف کنیم. این که بگوییم رسانه نباشد اشتباه است.چرا، چون قطعا استفاده صحیح و به جا از رسانه، نقش موثری در پیشرفت و تکامل ما و جامعه مان دارد. بهتر آن است که در این راستا چارچوب و چشم انداز درستی را تبیین کنیم تا شاهد رفتاری درست باشیم. مبارزه با ضررهای ماهواره...

ابتدا چنين به نظر مي رسيد که پيشرفت رسانه هاي ماهواره اي مطلقاً و بي قيد و شرط، پديده اي مطلوب است و براي تحقق دهکده جهاني، ضرورت تام دارد، حال آنکه در تجربه کوتاه و چندين ساله، معلوم شد که برخي از پي آمدهاي سوء اين پديده، از حيث فرهنگي آسيب زاست. آلوين تافلر، نويسنده و منتقد اجتماعي، مي نويسد:«تکنولوژي ماهواره اي و ديگر رسانه هاي جديد، فرهنگ هاي ملي را از هم مي پاشاند...» و اين ارتباط متقاطع، به هر حال تهديدي است براي هويت ملي که حکومت ها براي مقاصد شخصي خود، سعي در حفظ و انتشار آن دارند. گفتني است، فرايند ارتباطات از راه دور و استفاده از ماهواره و ديگر رسانه هاي گروهي براي پخش امواج در سطح گسترده، شمشيري دو لبه است که مي تواند پي آمدهاي مثبت و منفي را به دنبال داشته باشد. الگوگزيني نوجوانان و جوانان از رسانه هاي تصويري در دهه هاي اخير توجه پژوهشگران روان شناسي را به خود جلب کرده است. طبق آمار، در سال 1377 از جمعيت 67 ميليوني کشور، حدود 35 درصد نوجوانان و جوانان به تلويزيون ماهواره اي دسترسي داشتند و روزانه بين 2 تا 3 ساعت برنامه هاي اين تلويزيون را تماشا مي کردند. بالاترين ميزان بهره مندي، روزانه 5/4 ساعت و پايين ترين آن روزانه 1 ساعت برآورد شده است. طبق آمار، 73 درصد از جوانان مراکز استان ها به راحتي به ماهواره دسترسي دارند. جوانان تهراني در استفاده از ماهواره رتبه نخست را دارند و پس از آن، جوانان شهرها و روستاهاي چهارمحال و بختياري و آذربايجان، رتبه هاي بعدي را کسب کرده اند و قم، خوزستان، سيستان و بلوچستان، يزد، خراسان و اردبيل در رتبه هاي بعدي کابران ماهواره قرار مي گيرند. مبارزه با ضررهای ماهواره...